درمان تنگی مجرای ادرار

درمان تنگی مجرای ادرار شامل روش‌های متنوعی است که بسته به شدت و محل تنگی انتخاب می‌شوند. این روش‌ها از اتساع مجرا و برش داخلی با لیزر گرفته تا جراحی باز متفاوت‌اند و هدف اصلی آن‌ها بازگرداندن جریان طبیعی ادرار و کاهش علائم است. تنگی مجرا می‌تواند موجب مشکلاتی مانند درد و عفونت‌های مکرر شود، اما با انتخاب روش درمانی مناسب، می‌توان کیفیت زندگی بیمار را بهبود بخشید و از عوارض جدی‌تر پیشگیری کرد.

درمان شامل موارد و تکنیک های مختلفی است که بعد از تشخیص صحیح، تصمیم گیری می‌شود. استفاده از داروهای مختلف مانند آنتی ‌بیوتیک ‌ها برای درمان عفونت‌ های مجاری ادراری یا داروهای ضد التهاب برای کاهش التهاب و تورم مجرای ادرار می‌تواند مفید باشد، اما روش های جراحی درمانی و تهاجمی تری هم وجود دارد که در ادامه مقاله توضیح خواهیم داد.

بهترین روش درمان تنگی مجرای ادرار

درمان اولیه اغلب شامل روش‌های کمتر تهاجمی است، مانند اتساع مجرای ادرار، که در آن از گشادکننده‌های بزرگ‌تر برای گشاد کردن ناحیه باریک شده استفاده می‌شود. برای موارد مکرر یا شدید، ممکن است گزینه‌های جراحی مانند اورتروپلاستی در نظر گرفته شود، که شامل بازسازی یا جایگزینی بخش باریک شده با پیوند بافت، اغلب از دهان بیمار (مخاط باکال) است. در برخی موارد ممکن است استنت دائمی مجرای ادرار برای باز نگه داشتن مجرای ادرار قرار داده شود. بهترین روش درمان با در نظر گرفتن ویژگی های تنگی و سلامت کلی بیمار و ترجیحات فردی انتخاب می شود.

ارزیابی اولیه جهت درمان تنگی مجرای ادرار

ارزیابی اولیه جهت درمان تنگی مجرای ادرار شامل مراحل زیر خواهد بود:

پزشک در مورد جزئیاتی از علائم شما و سابقه پزشکی‌ سوالاتی می‌پرسد تا اطلاعات مفیدی بدست آورد. این اطلاعات شامل علائم، مدت زمان و شدت آنها، سابقه بیماری ‌های پیشین و داروهای مصرفی شما می‌شود. سپس یک بررسی فیزیکی انجام می‌دهد که شامل بررسی ناحیه شکم و احتمالاً ناحیه دستگاه ادراری می‌شود تا نشانه‌ هایی از تورم، درد یا علائم دیگر شناسایی شود.

برای تشخیص دقیق تر، ممکن است آزمایش‌ های مختلفی از جمله آزمایش ادرار (انجام آزمون‌های مختلف ادراری)، آزمایش خون (برای بررسی سطح کراتینین و سایر پارامترهای مرتبط) و سونوگرافی (برای تصویربرداری از ساختارهای داخلی) انجام شود. در بعضی موارد، تصویربرداری پیشرفته مانند سی تی اسکن (CT scan) یا مغناطیس هسته ای (MRI) ممکن است برای بررسی دقیق ‌تر و شناسایی علت تنگی مجرای ادرار مورد نیاز باشد. با ترکیب اطلاعات به دست آمده از مصاحبه، بررسی فیزیکی، آزمایش ‌های تشخیصی و تصویربرداری، پزشک شما تشخیص نهایی را ارائه می‌دهد و برنامه درمانی مناسب را برای شما تعیین می‌کند.

با توجه به اینکه تنگی مجرای ادرار، علائم متفاوت و همچنین علل مختلفی دارد، مهم است که با بهترین متخصص مجاری ادراری به عنوان مثال دکتر محسن بهمنی، مشاوره کرده و تشخیص و درمان مناسب را از او دریافت کنید.

گزینه های درمانی غیر جراحی تنگی مجرای ادرار

استفاده از داروهای مختلف مانند آنتی‌بیوتیک ‌ها برای درمان عفونت ‌های مجاری ادراری یا داروهای ضد التهاب برای کاهش التهاب و تورم مجرای ادرار می‌تواند مفید باشد.

دیلاتاسیون با کاتتر

این روش شامل گسترش مجرای ادرار با استفاده از کاتترهای ویژه است که به طور موقت یا دائمی در مجرای ادرار قرار می‌گیرند تا جریان ادرار را احیا کنند.

استفاده از داروهای آلفا بلوکرها

این داروها ممکن است برای کاهش فشار مجرای ادرار و بهبود جریان ادرار مفید باشند.

تحریک الکتریکی (PTNS)

این روش شامل تحریک نقاط خاصی در ساق پا با استفاده از الکترودها است که می‌تواند به بهبود کنترل مجرای ادرار کمک کند.

تغییرات در رفتار و سبک زندگی

تغییراتی مانند کاهش مصرف مواد محرک مثل قهوه و الکل، تغییرات در تغذیه و تمرینات تقویتی می‌تواند به بهبود جریان ادرار کمک کند.

تحریک سطحی (TENS)

این روش شامل استفاده از تحریک الکتریکی بر روی پوست در نقاط خاصی از بدن است که می‌تواند به بهبود کنترل مجرای ادرار کمک کند.

گزینه های درمان جراحی  تنگی مجرای ادرار

در ادامه برخی از روش های درمانی جراحی از بین بردن تنگی مجرای ادراری را بیان می‌کنیم. لازم به ذکر است که روش جراحی زمانی تجویز می‌شود که درمان به روش غیر جراحی پاسخگو نباشد.

رتروگرید

در این روش، پزشک یک گروه رتروگرید را از مجرای ادرار حذف می‌کند و مجرای ادرار را بازسازی می‌کند تا جریان ادرار بهبود یابد.

جراحی لیزری

این روش شامل استفاده از لیزر برای بریدن و خرد کردن سنگ‌ها یا تنگی‌های موجود در مجرای ادرار است.

جراحی آندوسکوپی

در این روش، پزشک از یک اندوسکوپ (یک لوله نازک با یک دوربین در انتها) استفاده می‌کند تا تنگی مجرای ادرار را تصحیح کند یا سنگ ‌ها را از مجرای ادرار حذف کند.

جراحی باز

این روش شامل باز کردن مجرای ادرار و انجام جراحی دقیق ‌تر برای حذف سنگ ‌ها، تنگی‌ ها یا تغییرات دیگر موجود در مجرای ادرار است.

استفاده از پروتزهای ادراری

در بعضی موارد، استفاده از پروتزهای ادراری مانند کاتترهای دائمی یا ایجاد انتقال دائمی ادرار از کلیه به مثانه می‌تواند راه حلی برای مواردی با تنگی مجرای ادرار فراهم کند.

هر یک از این گزینه ‌ها بسته به شدت و علت تنگی مجرای ادرار ممکن است مناسب باشند. پیش از انجام هرگونه جراحی، بهتر است با پزشک خود در مورد مزایا، معایب و گزینه‌های مناسب برای شما مشورت کنید.

بیشتر بخوانید: انواع جراحی سنگ سیستم ادراری

مراقبت و بهبودی پس از درمان  تنگی مجرای ادرار

رعایت نکات مراقبتی و توصیه های پزشکی بعد از درمان تنگی مجرای ادراری مانع از بروز دوباره این عارضه و بهبودی سریع تر می‌شود. در ادامه برخی از این موارد به صورت خلاصه بیان شده است.

• پس از جراحی یا درمان دیگر، استراحت کافی و اجتناب از فعالیت‌ های سنگین به بهبودی شما کمک خواهد کرد.
• مصرف آب و مایعات بیشتر پس از درمان تنگی مجرای ادرار به پاکسازی مجاری ادرار کمک می‌کند و از ایجاد عفونت جلوگیری می‌کند.
• اگر جراحی انجام شده است، مراقبت از جای جراحی، تغییرات دارویی و دستورات پزشک را رعایت کنید.
• در صورت تجویز داروها توسط پزشک، دستورات مربوط به مصرف داروها را رعایت کنید.
• تغذیه سالم و متعادلی که شامل مواد غذایی با فیبر، میوه‌ها و سبزیجات و آب باشد، به بهبودی سریع ‌تر شما کمک خواهد کرد.
• اطلاع رسانی مستمر با پزشک شما و پیگیری منظم جهت بررسی وضعیت پس از درمان و ارزیابی تغییرات احتمالی، بسیار مهم است.
• در صورت بروز هرگونه علائم نامطلوب مانند درد شدید، تب، خونریزی یا تغییرات غیرطبیعی در ادرار، باید به پزشک مراجعه کنید.
• به مرور زمان و با رعایت دستورات پزشک، برنامه ‌ریزی مناسب برای بازگشت به فعالیت ‌های روزمره خود را انجام دهید.

سوالات متداول

در نهایت…

درمان تنگی مجرای ادراری دارای چالش های مربوط به خود است و نیاز دارد که حتما تشخیص صحیحی قبل از انتخاب نوع درمان انجام شود. اگر بیماری را به حال خود رها کنید، قطعا خطرات و عوارض شدیدی را برای شما ایجاد می‌کند. توصیه بر این است که زمان و وقت خود را با انجام درمان های خانگی از بین نبرید و سریعا مراجعه پزشکی داشته باشید، زیرا شاید این مشکل ناشی از وجود بیماری های دیگر نظیر پروستات و سرطان و …. باشد.